مغالطه به تشکیکمغالطه به تشکیک، به‌معنای مغالطه ناشی از لفظ صادق بر امور مختلف به نحو تشکیک است. ۱ - توضیح اصطلاحمغالطه به تشکیک، از اقسام مغالطه اشتراک لفظ است، که منشا مغالطه در آن استفاده از لفظ یا الفاظی است که دارای معانی متعدد می‌باشد. دلالت لفظ واحد بر چند معنا، می‌تواند اسباب مختلفی داشته باشد، مثل تواطی و اشتراک و تشابه و مجاز و استعاره و نقل و تشبیه و تشکیک. و مراد از اشتراک در لفظ، اشتراک به معنای اعم است که شامل همه این موارد می‌شود، نه به معنای اخص، که قسیم موارد مذکور است. مراد از " مغالطه به تشکیک " این است که لفظ، به نحو تشکیکی بر دو یا چند امر صادق باشد، و این اشتراک تشکیکی، منشا مغالطه گردد. [۲]
مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۳۵۸.
[۳]
شهاب‌الدین سهروردی، یحیی بن حبش، منطق التلویحات، ص۹۶.
۲ - مستندات مقالهدر تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد. • شهاب‌الدین سهروردی، یحیی بن حبش، منطق التلویحات. • خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس. ۳ - پانویس
۴ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «مغالطه به تشکیک»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۴/۱۸. |